Traductor

martes, 25 de junio de 2019


Mirar al cielo, la alternativa natural al parche que avala la ciencia para tratar el ojo vago
Un científico gallego lidera en Nueva York el trabajo que abre la vía a la nueva terapia


;El tratamiento más eficaz para el ojo vago
R. ROMAR 
REDACCIÓN / LA VOZ 18/06/2019 17:46 H

¿Tapar un ojo con un parche o mirar al aire libre la superficie brillante del cielo? La primera opción es la terapia más habitual para tratar la ambliopía u ojo vagoun problema en el desarrollo del cerebro que supone la causa más común de discapacidad visual entre los niños, ya que afecta a entre el 2 % y el 5 % de la población infantil. No es, precisamente un método nuevo, ya que se viene empleando desde hace unos 1.000 años desde que fuera propuesto por el médico y filósofo persa Avicena (980-1037) en su obra El canon de la medicina. Y funciona, porque de lo que se trata es de cegar el ojo bueno para forzar al perezoso a trabajar más y rehabilitar así su conexión con el cerebro. Porque, en realidad, no se trata de un problema óptico que se puede corregir con gafas, sino de las vías que transmiten los mensajes de la visión al cerebro, que no se desarrollan lo suficientemente bien.
 Pero suele ocurrir que llevar un ojo tapado con un parche, aunque solo sea durante unas horas, es algo que molesta a los niños, lo que dificulta al adherencia al tratamiento. Y aquí es donde entra en juego la segunda opción, mucho más cómoda: que el cerebro reciba los estímulos que necesita de forma natural, con las luces brillantes del cielo. Basta con mirar al cielo al aire libre mientras caminamos. Podría parecer algo descabellado, pero el mecanismo fisiológico que avala la terapia acaba de ser demostrado por la ciencia. Todo parte de una investigación del Laboratorio de Neurociencia Visual de la Universidad del Estado de Nueva York (Suny) liderada por el investigador gallego José Manuel Alonso y que acaba de ser publicada en la revista científica Journal of Neuroscience.
 Los investigadores demostraron que el ojo perezoso tiene su origen en la deficiencia de un canal del cerebro encargado de procesar los colores claros. «Tenemos dos canales de información para el ojo, uno para los claros y otro para los oscuros, y la ambliopía se produce en el cerebro cuando existe un déficit en la vía de claros», constata Alonso.

domingo, 19 de mayo de 2019


Un 'contra NODO' descuberto en Vigo

Recuperan na casa dos Beiras Cal unha cinta que documenta o galeguismo nos anos 50
Filmacións inéditas que datan de comezos dos anos 50 e que amosan a intelectualidade galeguista, con Otero Pedrayo, Cabanillas, Illa Couto e Francisco Fernández del Riego nas cidades de Vigo, Pontevedra ou Compostela en diversos actos culturais, acaban de ser salvadas do esquecemento e do mofo do tempo no documental "Rescatada. 68 anos agardando a memoria filmada". Trátase dun documento histórico filmado en 1951 e 1952 e procedente dos arquivos da familia Beiras Cal que foi recuperado do esquecemento por Miguel Piñeiro e o equipo da produtora "Atlantis Multimedia".


Este documento fílmico supón unha especie de 'contra NODO' destinado á cultura galega no exilio, que fora gravado polo intelectual galeguista Antón Beiras.

museo MARCO de Vigo acolle desde onte a súa proxección, que dura 37 minutos, de forma continuada nunha das salas da planta baixa ata o 15 de setembro. A emotiva presentación estivo acompañada dunha visión comentada polo historiador Xurxo Martínez González.


No ano 2016, o director e produtor do proxecto -e xenro de Antía Cal e Antón Beiras-, Miguel Piñeiro, atopou no arquivo da familia Beiras Cal unha película nun estado moi deteriorado e da que se descoñecía o seu contido. Tras varias consultas con laboratorios especializados de Madrid, Lisboa e California, descártase a posibilidade da súa recuperación por atoparse o material "cuarteado" e "avinagrado" -o que impedía calquera proceso automático de escaneado- ou ben polo elevado custo do proceso, dado o estado da película e as escasas garantías de éxito. Nestas circunstancias, só quedaba renunciar, ou intentar unha recuperación cos medios que a produtora tiña ao seu alcance.


Fotograma de Otero Pedrayo, Antía Cal, Evelina (muller de Del Riego), Moraima (muller de Celso Emilio) e outros. Á esquerda, Gómez Román.

O filme inclúe unha reportaxe sobre o arquitecto vigués Manuel Gómez Román e o seu acto de ingreso na Real Academia Galega (RAG), xunto a outras gravacións históricas. "Son a mostra de que Antón Beiras seguía embarcado en 1951 na súa empresa de crear un arquivo documental do que acontecía en Galicia ao modo do que o NODO era para a España daquela época e consciente de que unha parte importante da nosa historia non quedaría rexistrada por non ser de interese para a oficialidade do momento", explica Miguel Piñeiro. 


O proceso de recuperación do material foi custosísimo, como dan idea os 16.589 fotogramas individuais e 118 tomas secuenciais que permitiron, oito meses despois de duro traballo de dixitalización, sacar á luz a película, que xa se daba por perdida. Iso si, non defraudou as expectativas, indican. 



Entre o material histórico máis destacado que inclúe o documental está unha homenaxe a Perfecto Feijóo en Pontevedra coa participación de representantes do Centro Galego en Bos Aires e a colocación dunha placa. No acto participou, entre outros, Ramón Otero Pedrayo, que foi o encargado de glosar a figura de Feijóo e a súa achega ao desenvolvemento musical de Galicia. Rexístrase a actuación do Coro Aires da Terra, fundado por el. 



Tamén aparecen actos da RAG na Coruña en recordo de Curros Enríquez e Emilia Pardo Bazán coa colocación dunha placa nos monumentos dos dous escritores e rexístrase filmicamente unha xuntanza -tamén na RAG- na que participan, entre outros, Francisco Fernández del Riego, Casás, Calzado, Paulino Pedret... O documental tamén rescata a actuación da Sociedad Coral Polifónica de Pontevedra dirixida por Antonio Iglesias Vilarelle e o seu ingreso na Academia. Queda reflectida unha intervención de Filgueira Valverde e a imposición da medalla da Academia por Manuel Casás. 


A parte máis sustanciosa da gravación ocúpaa unha peza documental sobre o arquitecto vigués Manuel Gómez Román, a quen podemos ver traballando no seu estudio, cos canteiros nas obras, percorrendo a cidade a pé e en tranvía, ou asistindo á colocación do ramo nalgunha das súas obras. Tamén se amosa o seu ingreso na RAG e hai imaxes da contestación de Ramón Otero Pedrayo. 


Inclúese unha visita á editorial Galaxia, onde o arquitecto é recibido por, entre outros, Otero Pedrayo, Cabanillas, Gómez Román, Illa Couto, Francisco del Riego, e ao tempo preséntanse as publicacións que a editorial leva xa feitas. Por último, recóllese un xantar de homenaxe aos membros do Centro Galego, con Valentín Paz Andrade e Martínez Risco que remata ao son das gaitas. 

Podes ver aquí   "Rescatada. 68 anos agardando a memoria filmada": 


VIDEO